Kiedy byli jeszcze dziećmi, dorastającymi wspólnie w ubogiej dzielnicy Bostonu, Jimmy Markum (SEAN PENN), Dave Boyle (TIM ROBBINS) i Sean Devine (KEVIN BACON) spędzali całe dnie na ulicy, grając w palanta, dokładnie tak samo, jak większość chłopców z ich sąsiedztwa, z okolic East Buckingham. W ich okolicy niewiele się działo. Do czasu, kiedy Dave siłą zostaje zmuszony do przejażdżki, która na zawsze zmieni życia całej trójki. Dwadzieścia pięć lat później trzech mężczyzn po raz kolejny zmuszeni są liczyć na siebie - łączy ich zamordowanie dziewiętnastoletniej córki Jimmy'ego. Sean, który jest policjantem, dostaje tę sprawę do wyjaśnienia. Wraz ze swym partnerem (LAURENCE FISHBURNE) mają rozwikłać to pozornie bezsensowne zabójstwo. Muszą też zrobić to wcześniej niż dokona tego Jimmy, opętany szaleńczą żądzą odnalezienia mordercy córki i wywarcia zemsty. Powiązany ze zbrodnią poprzez serię zbiegów okoliczności Dave zmuszony jest stawić czoła upiorom własnej przeszłości. Upiorom, które mogą zniszczyć jego małżeństwo i położyć kres jakiejkolwiek nadziei. Kiedy śledztwo coraz bardziej koncentruje się na postaciach trzech przyjaciół, poznajemy historię mówiącą o przyjaźni, rodzinie i niewinności. Niewinności straconej o wiele za wcześnie. Firma Warner Bros. Pictures przedstawia film Rzeka tajemnic, zrealizowany w koprodukcji z Village Roadshow Pictures, NPV Entertainment i Malpaso. Reżyserem filmu jest CLINT EASTWOOD, producentami są ROBERT LORENZ, JUDIE G. HOYT i CLINT EASTWOOD. BRUCE BERMAN piastuje stanowisko producenta wykonawczego. Główne role w filmie grają SEAN PENN, TIM ROBBINS, KEVIN BACON, LAURENCE FISHBURNE, MARCIA GAY HARDEN i LAURA LINNEY, autorem scenariusza jest BRIAN Helgoland, scenariusz na podstawie powieści DENNISA LEHANE'A. Autorem zdjęć do filmu jest TOM STERN; kierownictwo produkcji HENRY BUMSTEAD; montaż JOEL COX; muzyka CLINT EASTWOOD i LENNIE NIEHAUS, muzykę wykonuje Bostońska Orkiestra Symfoniczna i Chór Festiwalowy Tanglewood.
Fabuła i bohaterowie
Od chwili, w której reżyser i producent Clint Eastwood przeczytał bestsellerową książkę Dennisa Lehane'a Rzeka tajemnic, wiedział, że będzie chciał przenieść ją na ekran. -Przeczytałem książkę i natychmiast zarezerwowałem prawa do jej ekranizacji - przypomina sobie. - To doskonała historia, o wielkim potencjale filmowym. Postacie są skomplikowane, interesujące i doskonale nakreślone. Eastwood, który w 1993 roku otrzymał nagrodę Akademii dla najlepszego reżysera i dla najlepszego filmu za western Bez przebaczenia, w przypadku Rzeki tajemnic zastosował podobną metodę snucia opowieści. - Ten film opowiada o prawdziwych ludziach, próbujących w bardzo trudnych dla nich okolicznościach poznać prawdę o sobie. Ten film wymagał szczerości, musiał wyglądać autentycznie. Rzeka tajemnic to skomplikowana, wielowątkowa opowieść o trójce mężczyzn, straszliwych wydarzeniach, które położyły się cieniem na ich dzieciństwie i ukształtowały ich przyszłość, a także o nieuniknionych wyborach, przed jakimi będą musieli stanąć. Każdy z trzech głównych bohaterów będzie musiał pokonać własne lęki i upiory przeszłości, dla każdego z nich walka ta będzie ciężka i pełna wyrzeczeń. - Opowieści o morderstwach dotyczą zazwyczaj rozwiązywania tajemnicy tylko jednej zbrodni - mówi Eastwood. - Jednak w tym przypadku fabuła mówi o tym, jak sama zbrodnia zmienia życia wszystkich zamieszanych osób. Widać, jak olbrzymie, nawet w wiele lat po fakcie, są zniszczenia w życiu tych osób. To tragiczne koło - każdy z tych mężczyzn ma za sobą jakieś nierozwiązane problemy. Wszyscy przeżyli w przeszłości potężny szok. Wywarło to wielki wpływ na ich życia. Przyjaciele z dzieciństwa - Jimmy, Dave i Sean - dorastali razem, bawili się na tych samych ulicach południowego Bostonu. Kiedy jednego z nich dotknęła wielka tragedia, chłopcy przestali się spotykać. Trzymali się z dala od siebie, ponieważ przypominali sobie o przeżytych cierpieniach. Choć jednak w życiu każdy z nich obrał inną drogę, wszyscy odwrócili się plecami od tego samego, pełnego bolesnych wspomnień miejsca. Kiedy Eastwood zaczął rozważać który ze scenarzystów najlepiej przeniósłby treść powieści Dennisa Lehane'a w ramy scenariusza - Natychmiast przyszedł mi do głowy Brian Helgeland. Książka bardzo mu się spodobała, po krótkiej rozmowie zapytałem go po prostu, czy chce się w to zagłębić. W ciągu dwóch tygodni miałem pierwszą wersję scenariusza. Przyjrzałem się jej i stwierdziłem, że to doskonała interpretacja skomplikowanej książki, pełnej rozmów i znaczących szczegółów. Decyzje dotyczące obsady aktorskiej odzwierciedlają dążenie do doskonałości bez kompromisów, typowe dla produkcji Eastwooda. W krótkim czasie zgromadzono prawdziwie gwiazdorską obsadę. - Scenariusz wysłałem do Seana Penna, od razu mu się spodobał - przypomina sobie Eastwood. - Niedługo potem zadzwonił Tim Robbins, a kiedy rozeszła się wieść o tym, że szukam aktorów, zaczęły się telefony. Marcia Gay Harden i Laura Linney to doskonałe aktorki, z którymi pracowałem już wcześniej. Wszyscy aktorzy świetnie się rozumieli, co przełożyło się na wspaniałą atmosferę w pracy. Pięcioro członków obsady filmu było wcześniej nominowanych do Oskara: Penn dla Najlepszego Aktora za role w filmach Sam i Przed egzekucją - film, za który Robbins otrzymał nominację dla najlepszego reżysera. Fishburne był nominowany do Oskara w kategorii Najlepszego Aktora za występ w filmie Tina, Linney nominowano do Oskara dla Najlepszej Aktorki za udział w You Can Count On Me, a Marcię Gay Harden, zdobywczynię nagrody dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej, uhonorowano tym wyróżnieniem za występ w filmie Pollock. - Nie wydaje mi się, żebym znalazł lepszych aktorów do jakiejś roli w tym filmie - mówi Eastwood. - Sean, Tim, Kevin, Laurence, Laura i Marcia są po prostu rewelacyjni. Nie miałem żadnych wątpliwości dotyczących umiejętności tych aktorów. Aktorzy nie mieli, z kolei, żadnych wątpliwości, że kieruje nimi nadzwyczaj doświadczony reżyser. - Wszyscy wiedzieliśmy, że niezwykły talent Clinta sprawi, że film z ogromną pokorą potraktuje materiał z książki - mówi Penn. - Dlatego też czytaliśmy wspólnie nasze kwestie, by jak najdokładniej zapoznać się z bohaterami i z całym materiałem. Dzięki temu za każdym razem, gdy pojawiało się pytanie dotyczące jakichś niuansów, czy też sposobu interpretacji określonej kwestii, wystarczała krótka wymiana zdań z Clintem, i nie musieliśmy uciekać się do scenariusza. Taka organizacja pracy znacznie ułatwia cały proces przygotowywania się do roli, aktorzy mają czas się poznać. - Najważniejszym elementem tego filmu jest Clint Eastwood - zgadza się Robbins. - Clint jest pod każdym względem prawdziwym artystą. Pomimo tego, że od lat jest jedną z najbardziej znanych osobistości świata filmu, mimo tych wszystkich legendarnych już nakręconych przez niego filmów, zawsze sprawia, że na planie czujemy się komfortowo, czujemy się docenieni. Traktuje nas jak współpracowników, jak kogoś równego. Nigdy nie mieliśmy wrażenia, ze się w jakiś sposób wywyższa, czy też oczekuje od nas uznania swej wielkości, choć uznajemy to za oczywiste. Praca z nim to cudowne doświadczenie. Na planie nie było żadnych głupot, żadnych wrzasków, czy przejawów niepotrzebnych emocji. To był plan, na którym pracowali wyłącznie zawodowcy, idealne miejsce pracy. Jeśli chodzi o Clinta, ani w nim, ani we współpracujących z nim ludziach nie ma niczego przypadkowego. Praca z nimi jest naprawdę czymś wyjątkowym, sprawia, że człowiek czuje się trochę tak, jakby kręcił swój pierwszy film. Robbins wciela się w postać Dave'a. - Dave to jeden z tych ludzi, którzy zawsze potrafią wyjść cało z nawet najgorszych opresji, żyje pomimo strasznych wydarzeń, w jakich w przeszłości brał udział - mówi aktor. - Być może powinien wyjechać z tej okolicy, zacząć życie od nowa, ale nie zrobił tego. Ból zamknął w sobie, z nikim nie rozmawiał na temat przeszłości, tkwi to w nim od lat. Odwiedzanie tych wszystkich mrocznych zakątków nie było specjalnie przyjemne, ale na szczęście Clint potrafi zapewnić znakomite warunki do pracy, więc zagranie tej postaci było dla mnie prawdziwą przyjemnością. Nawiedzany przez upiory przeszłości, Dave został w biedniejszej części miasta, pracował jako zwykły robotnik, a w końcu ożenił się z Celeste. Kiedy dziewiętnastoletnia córka Jimmy'ego, Katie, zostaje w brutalny sposób zamordowana, powoli znane stają się szczegóły zbrodni. Celeste zaczyna załamywać się pod ciężarem obaw i niepewności. Harden, która spędziła jakiś czas w Bostonie, by zapoznać się z atmosferą robotniczych dzielnic miasta, przedstawionych w Rzece tajemnic, czuła się związana ze swoją postacią. - Od samego początku czułam dziwną więź z tą historią - mówi aktora. - Celeste ma młodego syna, ja mam czteroletniego chłopca. Spodobała mi się bardzo sama historia, pytania o to, w którym momencie życia traci się niewinność. Kiedy Dave próbował po prostu żyć i uporać się z przeszłością, Jimmy podążył całkiem inną ścieżką. Obrał drogę przestępstwa. W wieku 17 lat przewodził własnemu gangowi, wydawał się nietykalny. Ożenił się z najpiękniejszą dziewczyną w całej okolicy, miał dwóch synów i córkę. Nic co dobre nie trwa jednak wiecznie, jeden z jego ludzi zdradził go w zamian za mniejszy wymiar kary. Jimmy dwa lata spędził zamknięty w więzieniu Deer Island. Niestety, jego moda żona zaczyna chorować na raka, gdy Jimmy odsiaduje wyrok. Kiedy wychodzi, jest dwudziestodwuletnim wdowcem, ojcem małej dziewczynki, która prawie wcale go nie zna. Pięcioletnia córeczka motywuje go do zerwania z przestępczą działalnością. Wraca do swojej dzielnicy, otwiera sklep spożywczy, żeni się po raz drugi, rodzą mu się dwie kolejne córeczki. Choć jego rodzina powiększa się, światłem jego życia jest Katie. W dniu, w którym znalazł ją martwą w Pen Park, światło gaśnie na zawsze. - Rzeka tajemnic opowiada o niewyobrażalnym cierpieniu - mówi Sean Penn. - Kiedy pracowaliśmy, zauważyłem, że bardzo pomaga mi obecność pozostałych aktorów i sam, doskonale napisany scenariusz. Spędzaliśmy razem mnóstwo czasu, wielokrotnie czytaliśmy scenariusz, próbowaliśmy znaleźć klucz do działań bohaterów, zrozumieć ich motywacje i dokonane wybory. Nasza praca polegała na tym, by te bolesne sytuacje przedstawić w sposób możliwie wiarygodny. Oparciem dla Jimmy'ego jest miłość jego córek i wsparcie ze strony kochającej żony, której poświęcenie i lojalność dla najbliższych nie zna granic. - Annabeth jest twarda; bardzo, bardzo twarda - o swej bohaterce mówi Laura Linney. - Jest jak lwica, bardzo opiekuńcza, ma olbrzymie poczucie dumy z dokonań swych dzieci. Zawsze czuwa, by nie stało im się nic złego. - Kiedy Jimmy siedział w więzieniu, jego przyjaciel z dzieciństwa, Sean, stał się obrońcą prawa, został detektywem pracującym w wydziale zabójstw. Niekończąca się fala okrucieństw i zbrodni, jakiej jest świadkiem, alienuje go od innych ludzi, oddala od żony... W końcu pozostają mu tylko jej nieme, pełne rozpaczy telefony. Sean zaczyna zastanawiać się nad sensem swojej pracy. - Kiedy dorośli, oddalili się od siebie - mówi Kevin Bacon, grający rolę detektywa. - Sean wyprowadził się, poświęca cały swój czas na rozwiązywanie tajemniczych zabójstw. Jego żona opuściła go, mieszka sam, nie ma przyjaciół. Idzie przez życie siłą rozpędu, niczym zombie. Jedyną osobą, z którą Sean utrzymuje jakieś bardziej znaczące kontakty, jest jego partner Whitey. Laurence Fishburne gra rolę detektywa wydziału zabójstw, który jest swego rodzaju punktem odniesienia dla swego towarzysza. - Whitey to outsider wśród tych ludzi - mówi Fishburne. - Nie ma ani rodziny, ani żadnych przyjaciół. - Spora część tego, czego od nas wymagano na planie, wymagała wytworzenia się pomiędzy nami swoistego zrozumienia - mówi Bacon. - Musieliśmy bardzo wiarygodnie wypaść jako dwóch gliniarzy, próbujących rozwikłać tajemnicze zabójstwo. Dla Seana oznaczało to powrót do dzieciństwa i okolicy, w której się wychował, odnowienie starych przyjaźni. Fishburne podkreśla, że u źródeł ich sukcesu leży partnerstwo. - Opisałbym to w ten sposób: Sean Penn jest mężem Laury Linney, Tim Robbins jest mężem Marcii Gay Harden, a ja jestem mężem Kevina Bacona. Te partnerskie więzy u gliniarzy są niczym małżeństwo. Sean mieszka z dala od okolicy, w której się wychował, Jimmy i Dave mieszkają tam nadal, tam żyją ich rodziny. Cała trójka mogłaby nigdy więcej się nie spotkać, lecz los jednoczy ich bezsensownym, brutalnym zabójstwem Katie. Sean zostaje przydzielony do tej sprawy, niemal natychmiast orientuje się, że czas działa przeciwko niemu: Jimmy jest opętany chęcią zemsty, a jego wściekłość jest tym groźniejsza, że kryje się pod zimną maską metodycznego planu odnalezienia i zabicia sprawcy. - Fabuła jest najważniejszą częścią całego projektu - mówi Eastwood. - Nie lubię, kiedy na planie coś nam przeszkadza, gdy wprowadza się jakieś zmiany, trzymam się najściślej jak się da scenariusza. Staram się stworzyć taką atmosferę pracy, by aktorzy mogli dać z siebie wszystko, a film mógł powstać w najprostszy sposób. Eastwood od początku wiedział, że Rzeka tajemnic będzie kręcona w Bostonie, nawet muzykę nagrano z tamtejszą orkiestrą symfoniczną i miejscowym chórem. - W zasadzie nie rozważałem na poważnie innych miejsc - mówi reżyser. - Ten film to czysty Boston. Miasto i jego dzielnice są w nim równie ważne, jak aktorzy. Rzeka Tajemnic płynie tylko tutaj. Zdjęcia do filmu w całości nakręcono w samym mieście i w jego okolicach. Rzeka tajemnic w niemal dokumentalny sposób opisuje dzielnice miasta. To samo można powiedzieć o planach wnętrz, które wybudowano w magazynie zlokalizowanym w miasteczku Canton, w stanie Massachusetts, leżącym o kilkanaście kilometrów na południe od Bostonu. Zadanie odtworzenia wnętrz bostońskim domów, jak również wybudowanie baru Black Emerald, w którym rozgrywa się najważniejsza scena filmu, spadło na barki nagrodzonego Oskarami kierownika produkcji Henry'ego Bumsteada, który zdobył nagrody Akademii za filmy Zabić drozda i Żądło, był także nominowany do tej nagrody za Vertigo i Bez przebaczenia. Bar Black Emerald mieści się na brzegu rzeki, w pobliżu mostu, roztacza się z niego piękny widok na miasto. Wybudowano go od podstaw, by jak najlepiej odpowiadał opisowi ze scenariusza. - Henry Bumstead to człowiek, któremu ufam - wyjaśnia Eastwood. - Naprawdę uważam, że to najlepszy kierownik produkcji, jaki pracuje w tej chwili w tym biznesie. Posiada niesamowitą zdolność rozwiązywania problemów, zwłaszcza, kiedy gonią nas terminy. Pomagał mi w budowie miasteczek do westernów, pokojów redakcyjnych, statków kosmicznych i trawlerów oceanicznych. Teraz wybudował dla mnie doskonały bar z Nowej Anglii, idealnie nadający się do moich potrzeb, wspaniale komponujący się wizualnie z resztą budynków w filmie. Henry posiada prawdziwy talent, cieszę się, że mógł z nami pracować przy realizacji tego filmu. W zasadzie wszystkie sceny w Bostonie nakręcono dzięki współpracy z biurem do spraw wydarzeń specjalnych, kierowanym przez burmistrza, Thomasa Menino, a także dzięki uprzejmości Kapitanatu Portu. Obie te instytucje pomagały uzyskać wszelkie pozwolenia i uzyskać pomoc ze strony służb bezpieczeństwa. W trakcie realizacji filmu zamknięto ruch na trzech pasach jezdni wiodącej na most Tobin/Mystic, kiedy kręcono scenę, w której Sean i Whitey zajmują się sceną szaleństwa na drodze. - Jestem bardzo zadowolony z wyglądu zdjęć - mówi Eastwood. - Ta szczególna scena została oświetlona tak, żeby wyglądała, że kręcono ją o zmierzchu. Nasz operator, nim zajął się realizacją zdjęć przy pracach nad filmem Krwawa profesja, przez całe lata był szefem oświetleniowców, pracował przy produkcji wielu filmów wraz z Brucem Surteesem i Jackiem Greenem. Warto też powiedzieć, że w scenie parady z okazji Dnia Kolumba widoczny jest autor książki Rzeka tajemnic Dennis Lehane. Obsadzono go w roli miejscowego polityka, machającego do tłumu z tylnego siedzenia kabrioletu. Jedyną rzeczą, która nie poddawała się planowaniu Eastwooda, była pogoda. Na szczęście dzięki zaangażowaniu całej ekipy i wysokiemu profesjonalizmowi filmowców kluczowe sceny udało się nakręcić z jedynie minimalnymi dublami. Co ciekawe, krytykowana zazwyczaj pogoda Nowej Anglii, jej ciągłe deszcze i jesienne liście, pomogły podkreślić nastrój niektórych scen. - Mam wspaniałych pracowników i doskonałych aktorów, dzięki nim moja praca jest o wiele łatwiejsza i przyjemniejsza, niezależnie od problemów z pogodą, czy innych nękających nas kłopotów - mówi Eastwood. - Dobra atmosfera na planie ma wpływ na wszystko - od ustawienia dekoracji, do liczby dubli. Pewnie, mieliśmy trochę kłopotów z mroźnymi nocami, z deszczem i wiatrem, ale spodziewaliśmy się tego, poza tym wzbogaca to taką historię, jak nasza. Najważniejsze, że mam naprawdę dobrą ekipę. Robiliśmy co do nas należało i zabieraliśmy się do kolejnego punktu rozkładu zajęć. Ci ludzie wiedzą, co robią. To naprawdę imponujące... Łapałem się na tym, że niemal tyle samo czasu co reżyserowałem, po prostu stałem i przyglądałem się ich pracy. Eastwood spodziewa się, że film będzie dobrą, ciekawą rozrywką, prowokującą do myślenia. - Opowieść może spodobać się z kilku różnych powodów - mówi reżyser. - Ludzie lubiący rozwiązywanie tajemnic mogą zastanawiać się, kto stoi za zbrodnią i nie przejmować się pozostałymi aspektami filmu. Innym widzom może spodobać się tło całej historii, i sam motyw rozwiązywania zagadki morderstwa będzie miał dla nich marginalne znaczenie. To wielowątkowa, bogata fabuła, wiele rzeczy jest tu ze sobą powiązanych. Każda odpowiedź na jakieś pytanie przynosi kolejne pytania... Z niecierpliwością oczekuję reakcji widzów.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.