Poszedłem do kina nie czytając żadnych opinii, spodziewałem się filmu bazującego na pierwszej części tylko w nowych realiach. Bardzo się zawiodłem. Największy zarzut mam nie do tego, że film był nudny jak flaki z olejem. Że naród jest przedstawiany w sposób podły.

Najbardziej mnie irytuje to, że co drugi film polski wałkuje jeden temat. "Ziarno Prawdy", "Pokłosie", "Twarz", film o miłości brata do siostry, ostatnio jakiś serial z Różczką w realiach lat '90 z podobnym zabiegiem stylistycznym. Zanim zaczniecie wytykać, że przecież nie wszystkie traktowały o tym samym zadam pytanie.

Czy ktoś widział w swoim życiu Żyda? W sensie fizycznym, ale też metaforycznym. Żydem w polskich filmach może być zarówno on sam, dosłownie, ale też Cygan, Ukrainiec, ksiądz, gej.

Gdzie, oprócz marginalnych sytuacji - babcia dewotka mówiąca o spisku żydowskim przy świętach (w czym pewnie sporo prawdy gdyby się wgłębić), spotkani kibole z nienawistnymi hasłami, jakaś tam manifestacja ONR na 30 ludzi, ksiądz z sąsiedniej wsi mający kochankę - jest to obecne w waszym życiu? Nawet wiadomych napisów na murach jakby mniej.

Przecież ten temat wszyscy w dzisiejszej Polsce mają głęboko w tyle, prawie nikt o tym nie rozmawia, prawie nikt nie widzi takich sytuacji na co dzień. Na temat tzw. trudnych kart (o Żydach we wspomnianym, metaforycznym sensie) można było w ostatnim 30-leciu nakręcić jeden, dwa filmy i by wystarczyło.

Jak więc można twierdzić, że ten film, jak i wszystkie podobne, traktują o rzeczywistości?
Jak mają ukazywać naród, gdy nas ani to grzeje ani ziębi. A Cyganie dalej sprzedają kwiaty, a Żydzi przyjeżdżają do Leżajska, a księża prowadzą religię, a kibole biją się w lasach, a nastolatki chodzą z tęczowymi torebkami.

A my siadamy do kolacji, sami - bo ojciec znowu w Irlandii na 3 miesiące. A nam każą płacić alimenty na nie swoje dziecko. A nam szmatą z ośmioma gwiazdkami machają i mówią, że myśmy nienawistni. A nam wprowadzają nowe łady, a portfel coraz chudszy. Plus rozwodzik, plus depresja, plus ktoś zszedł po teleporadzie. To jest nasz Żyd. To jest nasza rzeczywistość. O tym chcę usłyszeć.

Mam wrażenie, że od 30 lat oglądam jeden i ten sam film. Zlewa mi się. Ulewa.